Όταν πέφτης στην αμαρτία για πολλοστή φορά...

 Όταν πέφτης στην αμαρτία για πολλοστή φορά και αρχίζη να σε τριγυρίζη η απόγνωσις για το έλεος του Θεού, λέγε από τα βάθη της ψυχής σου, μαζί με τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο (Ευχή Δ’ προ της Μεταλήψεως): «Ουκ ειμι ικανός, Δέσποτα Κύριε, ίνα εισέλθης υπό την στέγην της ψυχής μου• αλλ ' επειδή βούλη σύ, ως φιλάνθρωπος, οικείν εν εμοί, θαρρών προσέρχομαι. Κελεύεις αναπετάσω τας πύλας, ας συ μόνος εδημιούργησας, και εισέρχε μετά φιλανθρωπίας, ώς πέφυκας. Εισέρχη, και φωτίζεις τόν έσκοτισμένον μου λογισμόν. Πιστεύω, ως τούτο ποιήσεις. Ου γαρ Πόρνην προσελθούσαν σοι μετά δακρύων απέφυγες, ουδέ Τελώνην απεβάλου μετανοήσαντα, ουδέ Ληστήν επιγνόντα την βασιλείαν σου απεδίωξας, ουδέ διώκτην μετανοήσανατα κατέλιπες ο ην. Αλλά τους υπό της μετανοίας σοι προσαχθέντας απαντας εν τω χορώ των σων φίλων κατέταξας, ο μόνος υπάρχων ευλογημένος, πάντοτε, νυν και εις τους απεράντους αιώνας. Αμήν.»356.  Όποιος θυμώνει κατά του αδελφού του για κάτι το υλικό, αποδίδει στα υλικά πράγματα μεγαλύτερη αξία απο ό,τι στον αδελφό του.  Αλλά τι αξίζει περισσότερο απο τον άνθρωπο πάνω στη γη;  Τίποτε το γήινο δεν είναι πιο ακριβό απ' αυτόν.(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 151)