Παιδί καταδιωγμένων Ελλήνων από την Πόλη ο Γιώργος Μητσάκης ήρθε στο Βόλο το 1935 αναζητώντας τα βήματά του ως έφηβος.
Παρακάμπτοντας την πατρική επιθυμία να γίνει ψαράς, άκουσε στην περίφημη "Σκάλα του Μιλάνου" τη μελωδία της προσωπικής του ευτυχίας κι άρχισε να παίρνει τα πρώτα μαθήματα μπουζουκιού από τον Στέφανο Μιλάνο, την στιγμή ακόμα που τα παιδιά της ηλικίας του τον κορόιδευαν για την προφορά του και τα αδόκιμα Ελληνικά.Ο Μητσάκης άρχισε να διαβάζει ποίηση και να παίζει μπουζούκι. Το 1937 ακολουθώντας το πεπρωμένο του το έσκασε για την Θεσσαλονίκη αφήνοντας πίσω του ένα "φέσι" στον δάσκαλό του. Συγκεκριμένα ο Μητσάκης δανείστηκε από τον Στέφανο Μιλάνο 150 δραχμές, για να αγοράσει το πρώτο τρίχορδο. Τα χρήματα αυτά δεν τα επέστρεψε ποτέ γι αυτό και μέχρι τη δεκαετία του '60 το όνομά του ήταν γραμμένο στον μαυροπίνακα των φεσατζήδων.
Οι γιοι του Μιλάνου ισχυρίζονται πως ο πατέρας του δεν πειράχτηκε τόσο για τα δανεικά κι αγύριστα όσο για το γεγονός ότι στις πρώτες του συνεντεύξεις ο Μητσάκης δεν αναφέρθηκε καθόλου στο Βόλο και στη Σκάλα του Μιλάνου λέγοντας πως έμαθε μπουζούκι στον Πειραιά. Το 1965 όταν μίλησε για τον Βόλο και τη "Σκάλα του Μιλάνου", σβήστηκε οριστικά από τον μαυροπίνακα.Ο ίδιος ο Μητσάκης παραδέχεται ότι το μπουζούκι αυτό το πούλησε, όταν πιάστηκε στα βρόχια της φτώχειας. Δάκρυα τα προοίμια της τέχνης! Να θυμίσουμε ότι οι πρώτες ηχογραφήσεις της Columbia μετά τον πόλεμο έγιναν με τραγούδια του Μητσάκη - "Φτωχό κομπολογάκι μου" και "Όταν καπνίζει ο λουλάς!"Το νερό είχε μπει πια στο αυλάκι για τον συμπαθή συνθέτη και στιχουργό.