Ο μαϊντανός ή πετροσέλινο (αρχ.:Πετροσέλινον το ουλόφυλλον , λατινική ονομασία: Petroselinum crispum) είναι ένα μονοετές φυτό που φθάνει σε ύψος τα 30 εκατοστά. Έχει ζωηρόχρωμα πράσινα φύλλα, μικρά λευκά άνθη σε δέσμες και ραβδωτά σπέρματα. Ο μαϊντανός είναι φυτό ιθαγενές της Ευρώπης και της ανατολικής μεσογείου. Σήμερα καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο ως θρεπτικό σαλατικό. Τα φύλλα συλλέγονται από την άνοιξη εως το φθινόπωρο και τα σπέρματα όταν ωριμάσουν. Τα χρησιμοποιούμενα μέρη του φυτού είναι τα φύλλα, η ρίζα και τα σπέρματα. Ο μαϊντανός περιέχει πτητικά έλαια (μυριστικίνη, απιόλη, τερπένια), φλαβονοειδή, φθαλίδια, κουμαρίνες, βιταμίνες Α ,Β12, C ,Κ και Ε και υψηλά ποσοστά σιδήρου και φυλλικού οξέος. Επίσης σε μικρότερη συγκέντρωση υπάρχουν ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορος, κάλιο, μαγγάνιο, χαλκός και ψευδάργυρος.Χρήσεις:Από την αρχαιότητα ο μαϊντανός χρησιμοποιούταν για τις διουρητικές του ιδιότητες, για την αποβολή των πετρών των νεφρών, πετρών της χοληδόχου κύστης και διάφορες λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Η χλωροφύλλη του μαϊντανού έχει αντιμυκητιακές και αντιβακτηριακές ιδιότητες . Είναι γνωστό ότι οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν αυτό το βότανο σε διάφορες τελετές τους. Κοσμούσαν τους νικητές αθλητές αγώνων αλλά και τους τάφους των νεκρών. Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν και αυτοί τον μαϊντανό με διάφορους τρόπους. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, ένας ιστορικός του 1ο αιώνα μ.Χ., έγραψε ότι τον μαϊντανό τον χρησιμοποιούσαν στην διατροφή τους όλα τα κοινωνικά στρώματα. Αρχικά χρησιμοποιούνταν ως φαρμακευτικό φυτό, αλλά αργότερα μπήκε για τα καλά στην διατροφή του ανθρώπου. Αν ο οργανισμός υποφέρει από κατακράτηση υγρών πίνουμε ένα φλυτζάνι του καφέ έγχυμα μαϊντανού κάθε μέρα για γρήγορη ανακούφιση. Ο μαϊντανός βοηθάει στην διατήρηση της υγείας των οστών. Η οστεοπόρωση εμφανίζεται λόγω χαμηλών επιπέδων ασβεστίου στα οστά και εξαιτίας ενός αμινοξέως της ομοκυστεΐνης. Το βότανο περιέχει σημαντικές ποσότητες ασβεστίου, αλλά και φολικό οξύ το οποίο καταπολεμά την ομοκυστεΐνη.Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες η αυξημένη συγκέντρωση στο αίμα ομοκυστεΐνης έχει σχετιστεί με βλάβη στα αγγεία και στα νευρικά κύτταρα. Αυτή η πάθηση είναι γνωστή ως υπερομοκυστεϊναιμία. Πολλοί την αποκαλούν και «νέα χοληστερίνη». Σε υψηλά επίπεδα μπορεί να βλάψει με γρήγορους ρυθμούς τα αιμοφόρα αγγεία υποκρύπτοντας αυξημένο κίνδυνο για καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικό επεισόδιο, σε ασθενείς με διαβήτη και αθηροσκλήρωση.Η κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν φολικό οξύ όπως ο μαϊντανός βοηθάνε σημαντικά τον οργανισμό να αποφύγει τις προαναφερόμενες καταστάσεις.Τα φλαβονοειδή είναι αντιφλεγμονωδη και αντιοξειδωτικά. Η μυριστικίνη και η απιόλη έχουν διουρητικές ιδιότητες. Τα πτητικά έλαια καταπραύνουν τους πόνους των εντέρων και τον τυμπανισμό και είναι ισχυρό διεργετικό της μήτρας. Γι αυτό τον λόγο πρέπει να αποφεύγεται η μεγάλη κατανάλωση μαϊντανού διότι μπορεί να προκαλέσει συστολές της μήτρας των εγκύων. Επίσης να αποφεύγεται η υπερβολική κατανάλωση από γυναίκες που θηλάζουν.Σύμφωνα με έρευνα7 εκχύλισμα φύλλων και στελέχους μαϊντανού αξιολογήθηκε για την αντιοξειδωτική και την προστατευτική δράση του στο DNA φυσιολογικών κυττάρων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας το εκχύλισμα μαϊντανού έδειξε άνω του 50% προστατευτική δράση των υγιών κυττάρων όταν εισήχθησαν σε αυτά καρκινικά κύτταρα, υποδηλώνοντας αντικαρκινική πρόληψη. Επίσης έδειξε σε ποσοστό 41% αναστολή της μετανάστευσης των κυττάρων αυτών δείχνοντας μια αυξημένη δράση κατά των μεταστάσεων.Σε άλλη εργαστηριακή διπλή έρευνα8 αξιολογήθηκε η δράση των υπέργειων τμημάτων του βοτάνου ως αντιυπερτασικό. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής ο μαϊντανός λειτούργησε ως αγγειοδιασταλτικός παράγοντας μειώνοντας σε όλες τις περιπτώσεις την αρτηριακή πίεση, δείχνοντας στους ερευνητές την ευεργετική του δράση ως αντιυπερτασικός παράγοντας. Ο Όσιος Πορφύριος ο καυσοκαλυβίτης αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στον μαϊντανό ως φάρμακο κατά του καρκίνου, για την υπέρταση και το σάκχαρο και πως είναι καλό να τον βάζουμε στην σαλάτα ωμό και ψιλοκομμένο. Βασικά Παρασκευάσματα:Τα νωπά φύλλα είναι πολύ θρεπτικά και μπορούν να θεωρηθούν συμπλήρωμα βιταμινών και ιχνοστοιχείων στην διατροφή. Η χρήση αυτή του βοτάνου ως σαλατικό θεωρείται ασφαλής.Μια άλλη μέθοδος είναι το έγχυμα σε νερό. Σε ένα ποτήρι νερό (250ml) που έβρασε και απομακρύνθηκε από την εστία θερμότητας ,ρίχνουμε περίπου 1κτ.΄του γλυκού (5γρ.) ψιλοκομμένα φύλλα μαϊντανού. Αφήνουμε για 10 λεπτά , στραγγίζουμε, κρυώνουμε και κατόπιν το πίνουμε για αποτοξίνωση του συκωτιού και του ουροποιητικού συστήματος. Το αφέψημα από σπέρματα μαϊντανού έχει πολύ πιο ισχυρή διουρητική δράση από τα φύλλα του και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν γιατρικό για την ουρική αρθρίτιδα, τους ρευματισμούς και της αρθρίτιδας. Προσοχή εδώ πρέπει να δοθεί να μην υπερβούμε την μέγιστη ημερήσια δοσολογία που είναι τα 25 γραμμάρια. Το αφέψημα μπορεί να παρασκευαστεί εαν πάρουμε σπέρματα και τα υποβάλουμε σε σιγανό βρασμό σε 500ml νερό για περίπου 25 λεπτά. Έπειτα κρυώνουμε, σουρώνουμε το παρασκεύασμα και το πίνουμε σε τρεις δόσεις κατά την διάρκεια της ημέρας. Επίσης δεν συνίσταται στις εγκύους και στους νεφροπαθείς.Γ.Π.
